روش‌های نرخ‌گذاری در عملیات بیمه‌ای

اجزا تشکیل دهنده نرخ:

 1-مبلغ مورد نیاز برای پوشش مطالبات آتی و هزینه‌ی ارزیابی خسارات (هزینه خسارت آینده‌نگر)

2- مبلغ مورد نیاز برای پرداخت هزینه‌های آتی مانند هزینه کارمزد، هزینه های سربار و مالیات حق‌بیمه (ذخیره هزینه/ هزینه‌های عملیاتی)

3- مبلغ مورد نظر برای سود و شرایط احتمالی

 تعریف واژگان:

ذخیره هزینه[1]: مبلغ مورد نیاز برای پرداخت هزینه‌های مربوط به صدور، نگهداری و خدمات بیمه‌ای

هزینه ارزیابی خسارت[2]: هزینه‌هایی برای ارزیابی خسارات- کنترل و تسویه خسارات تحت پوشش بیمه‌نامه

واحد درمعرض خطر عاید شده[3]: واحد در معرض خطر که بیمه‌گر آن را پوشش داده است.

هزینه های سربار برای سود و شرایط احتمالی- مبلغ اضافی برای حمایت از بیمه گر در مقابل پیامدها در زمانی که خسارت‌ها از حد موردانتظار می‌کنند.

تفاوت میان عملیات بیمه ای و سرمایه‌گذاری به هنگام ارزیابی بیمه ای

·         عملیات بیمه‌ای: تدوین و صدور بیمه نامه، دریافت حق بیمه و پرداخت خسارات

·         عملیات سرمایه گذاری: استفاده از سرمایه تشکیل شده از عملیات بیمه‌ای ( به صورت درآمد حاصل از حق‌بیمه، بازدهی بر دارایی‌های سرمایه گذاری شده و پس‌انداز هزینه) برای دستیابی به بازده مطمئن و سودآور برای دارندگان بیمه‌نامه یا سهامداران (در حالت سهامی بودن شرکت بیمه ای)

روشهای اکچوئری موجود در نرخگذاری:

1-     روش حق بیمه خالص:

 این روش حق‌بیمه خالص ریسک را محاسبه می‌کند به گونه‌ای که برای هر واحد در معرض خطر، هزینه‌ها را برآورد می‌کند و سود و عامل سربار احتمالی[4] را تعیین می‌کند.

( (عامل سربار+سود)- 1)/(حق بیمه خالص +ذخیره هزینه)

ادامه مطلب